Bir şekilde heyecanlı bir işimin olmasını isterdim. mesela bilim adamı olsam korkunç bir buluşa imza atmayı falan.. hani şu filmlerde, mikroskoptan bakarak konuşan adamlar gibi:
"aman tanrım.. bu gerçek olamaz. bakteriler ritalin kılıflarini kendilerini üretiyorlar, ve dnalarini sanki baska bir şeymiş gibi haş o haş enzimleri ile birleştirebiliyorlar.. eğer bu yayılırsa -ki yayılacağa benziyor- insanlık yok olabilir! anlıyor musun yok olabilir!"
ama yok anasını satiim.. ben bilim adamı olsam yapacağım şu
"aman tanrım.. üretim fonksiyonunun türevini alırsak 3 çıkıyor.. evet üç! oh bebek!"
yakışıksız tabi. ama hadise feci can sıkıcı. bir ekonomistin, üniversitelerin iktisat fakultelerinde okuyanlarin olabilecekleri en heyacanli yer, "masak".."mali suçları araştırma kurulu".. "kimildamayin masak" kivaminda bir dedektif kivaminda takilinabilir bence..
-"amirim bu arastirdigimiz holding, büyük vergi kacirmis, üstelik naylon fatura kesmisler"
+vaay ipnetorlar, hemen ekiplere haber verin merkez ofise baskin düzenliyoruz
böyle süpper böyle manyak bir iş.. şebeke icinde, vekaletnameler ile oynayan kötü masak memurlari bulunabilir mesela, "40 sene masak'ta calistim ve emekliligimde sadece bu saati verdiler.. defteri kebir'e saatli bomba koydum.. eger belli bir hizin altinda doldurulursa patlayacak!!" gibi de düsünceler olabilir.. bir heyecan bir heyecan..
"ticaret siciline kaydini yaptiran julio escobar sirketin adini "pufidik ticaret sanayi limited sirketi" koymasina ragmen, hotel işletiyor amirim!" aman tanrim.. düşündükce tüylerim diken diken oluyor.
üzülüyorum önümdeki hayat için...
