belli bir yasa kadar tutturursun "bana kardes yapin" diye ama zaten sorunlu hasta bir cocuksundur aile ikinci bir cocuga gozunu kestiremez. bir sekilde onlar gidince seni yalniz kalmaya iterler. annen ve babandan baska kimse yoktur seni, sen ugrasmadan, iyi olmaya calismadan sevecek..
kimse elinden tutmaz kollamaz, mahallede cocuklar dovdugunde kimse intikamini almaz, büyüyünce iş bulamadiginda gizliden para sikistirmaz eline, kimse kendi begenilerini sana gecirmeye calismaz.
veya tam tersi sen bunlari kimseye yapamassin bir sekilde cikar pesinde oldugun dusunulur. kimseyi sevemessin korkmadan acaba yannis anlar mi diye. kimse için üzüldügüne bile inandiramassin. karsiliksiz sevebilecegine..
bir sekilde tek cocuksundur işte. annenle babanin elleri sadece sana aittir. onlar olmadiginda ise bostur ellerin..
