Cumartesi, Kasım 15, 2008

anneanne

kadeş anlasmasinda falan yazmaz aslinda "işte bu anlaşma ile antakya topraklari hititlere verilecek, ve yaşlilar her zaman önce öleceklerdir" denmez. ama bir sekilde insan aklini basina aldigi ilk andan itibaren bilir bunu.. öyle varsayar. dünyanin akışı bu yöndedir çünkü. sırasi gelen herkes bir şekilde burada ayrılacaktir (ve çok giden memnundur ki yerinden,haber vermezler oralardan).. yani en nihayetinde adam olan insan, yasadigi süre zarfinca kendini buna hazirlar..

ama olmuor işte. birden kendinizi apayri hissediorsunuz.. hiç bir zaman gidebilecegini düsünmüorsunuz. kendinizi bildiginizde de yasli cünkü o mavi gözlü, güzeller güzeli insan, hala da yaşlı.. merdivenleri çıkarken yorulurdu her zaman, ve tvdeki haberlere kulak kabartirdi sesini acarak.. 10 yaşımdayken de böyleydi, 25 yaşımdayken de.. ama sonra bir bakiorsunuz, bir şeyler ciddi manada yanlış olmayabaşlıyor. hayat sizi oradan oraya savururken, belki de ilk kucaga konusunu yaptiginiz insan göçüp gidiyor.. "uur aç bakalim yaprak dökümünü" demesinin üzerinden 1 ay geçmemişken hem de..

insanin aklinda sacma sapan seyler kaliyor. eliyle yerlestirirken o kahverengi topraga mesela, "yahu mavişim, çok üşürsün sen napicaksin buralarda" diye sormak istiyor.. "anne anne üstüne bişeyler getireyim mi?" demek istiyor, "acıktın mı isitayim mi çorbayi" diye sormak istiyor..

sonrasinda bir gariplik.. sanırım en büyük eksikligini bayramda hisseder insan.. sabahin 9 unda evden cikinca, arabayi calistirinca, ilk kimin elini öpecek insan simdi? ilk kimden duyacak "oglum gelmis benim" lafini.. cok karisik bu hayat yahu.. yemin ediorum.. hani tamam ölüm allahin emri de, ayrilik da de facto gelmeseydi be tanrim?

söz verdim ama, sen gidince gülmeye devam edemedim be annem.. çok çalıştım bilior insanlar.. komik komik şeyler yazdim buralara.. olmadi ama.. gecenin bi vaktinde girdin aklima.. sesini en son duymamin üstünden 3 gün gecmemisken..simdi biraz gecsin yine o cok sevdigin sekilde gülücem kivircik saclarimla tipki rüyanda gördügün gibi.. cidden söz..

rüyalar ölür mü ki lan?