sabahleyin uyandim nasıl başım ağrıyor. sabah uyanip da başım ağrıdığında dünyadan nefret ediyorum. bu dünyayı mahvetmeye çalışan kaçkın bilim adamlarının devamli olarak sabah uyandiklarinda başlarının ağrıdığını düşünüyorum hatta. böyle bir deneyim ile insan iyi biri olamaz. olmamali da. bazen böyle günlerde eğer yağmur yağıyorsa, çatıya çıkıyorum, üstümü çıkartıp dizlerimin üstüne çöküp kollarımı iki yana açıp "hayııııııııır" diye bağırıyorum. zira katlanılabilir bir durum değil.. (bu çatıya çıkma konusunda yalan konuştum)
böyle durumlarda genelde "çay içmedim ondan" çözümü devreye giriyor. hakketten yaz vakti diye ne kahve ne çay tüketiyordum. kafein eksikliğinin bu tarz bir baş ağrısına neden olmasını ben sacma buluyorum acikcasi. kafein olsam, kendimi kafein yerine koysam bobrekleri bilemedin karacigeri agritirdim. beyinden cok bişi beklemezdim istemezdim. ama işte her madde benim kadar akilli degil.
velhasil birkaç yudum kahvenin ardından kendime gelirken bu şarkı çalmaya başladı birden. önce sağdan sonra soldan. bana big lebowskide duydugumdan beri "sikim taşagima denk" manasinda bir şarkı olarak gelir zaten. "kiloyla derdim ama cok da takmiyorum anasini satiim" manasini icerir sanki. zaten sarkiyi soyleyen kenny roger's da bu tarz tek bir sarki yapmistir. geri kalani cidden kötü countrydir. demek ki adam boyle bir modern çağ peygamberliğini kaldıramamiş, bir neil young olamamış içten içe..
