ne zaman kendisini okusam, ne zaman dinlesem şiirlerini aşık olurum ben. yani oyle birisine değil, mutlak leylaya. neşet ertaş gibi aşık olurum, ahmed hamdi tanpinar gibi dolarim, ferhan şensoy gibi siktir ederim, cemal süreya gibi gülerim ve ahmed arif gibi 3 paket nikotin ile dolar ciğerlerim.
ben ne zaman kendisinin şiirlerini okusam özlerim. ellerim tutmaz bardağı, gözlerim gider telefona, bir müzik gelir uzaktan, acaip muzeyyen senar..
biliyorum yıllar gececek, aylar gececek tüm bü harikulade hareketler, reklam filmleri, diziler unutuluverecek ama kagida yazilanlar kalacak. tıpkı zamanında tüm şairlerin çiğliklerinin unutulduğu gibi. şiir bir ödüldür insanlara ve kimse değil, hiç bir şey değil ama şairler şiirleri ile hatırlanır uzak zamanlarda.. benim için çoktan attila ilhan'ın yanındadir yeri, çoktan özdemir asafın hüznüne ulaşmıştır, ümit yaşar bekler öteki tarafta kendisini hasretle..
ben ne zaman aşık olsam, bir yılmaz erdoğan şiiri ağlatır beni..
ben ne zaman yılmaz erdoğan dinlesem, 3 paket nikotin dolsun isterim ciğerime..
