90larin başında yanılmıyorsam önce trt'de sonradan da interstarda ekranlarimiza gelen bir diziydi remi.. benim militarizm'den nefret etmemin yegane sebebi olan "ırak savaşı" nedeniyle "şu an bağdat'a bomba düştü" denilerek bu çizgi filmin yayını kesilir, yerine sikko amerikan generalinin "şurayi şurayı bombaladık, burayı bombalamadık ama bombalicaz sakın kaçmayın" demeçleri gelirdi..
her neyse.. bu cizgi filmin basindaki ve kicindaki gerzek bir sekilde büyülemisti beni arkadas.. üc boyutlu misali bir seydi.. yani önde remi kopegi ile birlikte (ki kopegi türk dostu bir kopekti.. fesi falan vardi) istikrarli bir sekilde yururler bu sure zarfinda arka plan degisir, geceler gündüz, gündüzler gece, paris nantes a, marsilya brest'e donusurdu.. bu jenerigin büyüsüne kapilan bünyem aradaki birbirinden acikli sahnelerle dolu cizgi filmi de izlemek zorunda kalirdi..
anlamadigim nokta cocuklara niye boyle bir büyük insanin bile kolay kolay karsi koyamayacagi aciklikta seyleri sunarlar.. kemalettin tugcudan, andersene, arsen wengerden abedi peleye.. binnerce acikli sey..
bahsettigim hipnotik jenerigi su noktadan sunmak isterim genc nesillere: burdan youtube'a...
bir de farkettim ki bu remiyi izleyenler seker kiz kendi yi izlemiyor, seker kiz kendiyi izleyenler de remiyi izlemiormus o donemde.. gencleri bolmek adina, ileride universitelerde kavga ettirmek adina dis mihraklarin bir oyunu oldugunu dusunuyorum bunun... sahsen ben zamaninda seker kiz kendi izleyen bir arkadasimi su an "ipneymissin eskiden.. pek de degismemissin" diyerek yerden yere vuruyorum.. erkekler remiyi izlerdi abi o zamanlar!
her neyse.. remi cok sahanedir.. kopeginde fes yokmus fakat.. kobi sapkasi varmis..
