dışardan gelen sesler iyiden iyiye artmaya başlamıştı. ses geçirmesin diye onca para verdiği pimapen dışarısının sesini neredeyse komple içeri alıyordu. bir adam seçim zaferini bangır bangır kutlarken o çayının üstüne çay kaşığını koymuş, "sabahtan beri içiyoruz yeter artık" diyip gülümsemişti. keyfi yerindeydi. birazdan balkona çıkıp dışardaki halka açıklama yapacaktı. o sırada telefonu çaldı. arayan dayısıydı
"sen arayıp sormuyorsun ama ben arayayım dedim." diye açtı başladı dayısı. "tebrikler yeğen, bak dayını dinledin nerelerdesin" diye de olayı bağladı. dayısının tüm bu haytalığına rağmen, seviyordu yine onu. okeyde 5000lirayi bakkala kaptırdığı zaman kızmıştı bir ara ama sonuçta dayıydı..
telefonu kapadıktan sonra etrafındakilere baktı. "şimdi şöyle bir soğuk bira olacaktı" dedi içinden ama tövbe etti hemen. tüm yaşamı boyunca münafıkların eğlenceleri kıskanmıştı zaten. ve kıskandığı için de haset yapmıştı. şarap tokuşturmayı, şampanya patlatmayı çok etkileyici buluyordu ama yapamazdi. o yapamadiği için diğerleri de yapmamalıydı..
"hadi" dedi "zengin kalkışı yapalım". balkon penceresi açılır açılmaz bir gürültü yükseldi dışardan. onca senedir bunu yapiyordu ama hala heyecanlanıyordu. "zaten her seferinde heyecanlanmasan bu iş yapilmaz" dedi içinden sonra "tırt tiyatrocu gibi konustum ha" diyerek güldü kendi kendine.
ilk adımı atmıştı ki corabinin ıslandığını farketti. emineye "oldu mu bu şimdi?" diye baktı.. "çok tozluydu bey sen de çıkacaksın diye yıkattırdım" diyebildi sadece karısı. üzülmüştü. karısının üzülmesi onu da üzmüştü. yanda duvara dayanmış bir çift malibu terligi buldu. ayagina geçirdi. ve mikrofona doğru yürüdü. seçimi kazanmıştı ama ıslak çorapları onu rahatsız ediyordu...
